Te dwukilometrowe ściany wyrastają z punktu widokowego znajdującego się przy turkusowym stawie na wysokości 880m n.p.m. Prowadzi tam czterogodzinny szlak doliną Ascensio (Valle Ascensio) spod schroniska las Torres. Ostatnie 45 minut to istna mordęga dla wytrwałych.

Jedynym czynnikiem, który stanowić może zagrożenie dla naszych wrażeń nie tylko w Parku Torres del Paine, ale na obszarze całej Patagonii to pogoda. Sami jej rdzenni mieszkańcy mawiają, iż jest to miejsce, gdzie można doświadczyć czterech pór roku w jeden dzień. I nie jest to przesadzone stwierdzenie.

Ostatni element szlaku  „W” to wieże Torres, symbol parku. Rozpalone do czerwoności przy wschodzie słońca sanktuarium granitowych baszt zapada w pamięć na zawsze.
Słynne wieże Torres del Paine stoją dokładnie w linii północ – południe:

• najniższa, wieża północna - Torre Norte lub Torre Monzino ma wysokość 2248 m n.p.m.

• wieża środkowa -  Torre Central -  2800 m n.p.m.

• a wieża południowa -  Torre Sur ma wysokość 2850 m n.p.m.

Dolina francuska (Valle Frances) zwieńczona punktem widokowym Britanico na wysokości niecałych 800 m n.p.m, to magiczne miejsce, w którym otaczają nas dookoła pionowe, trzytysięcznej wysokości iglice, granitowe ściany i potężne fortece skalne. Same ich nazwy wiele mówią o wyglądzie: Espada („Miecz”), Hoja („Liść”), Mascara („Maska”), Fortaleza („Forteca”) i Aleta de Tiburon („Płetwa rekina”).
Dolina francuska znajduje się w środkowej części szlaku „W”.  Jej wschodnia część to będące najbardziej charakterystycznym punktem parku szczyty Cuernos del Paine: Cuerno Principal (2,600m), Cuerno Este (2,200m) and Cuerno Norte (2,400m). Poprzez swoją formę, ostro poszarpane zwieńczenia oraz dwukolorowość skał, wyglądają jak rogi gigantycznego zwierza, stąd przyjęto nazywać je się po prostu „rogami”. Dla wielu to właśnie „rogi” są tą najważniejszą, najbardziej interesującą geologicznie formacją skalną i największą atrakcją parku Torres del Paine, po którą tu przyjeżdżają.

Każda z części szlaku „W” ma swoje obowiązkowe punkty programu.

Lodowiec Grey, to coś, czego w naszych szerokościach geograficznych nie doświadczymy.
To zwieńczenie jednej części litery „W” szlaku po parku Torres del Paine. Olbrzymi lodowiec zasilający w wodę jezioro o tej samej nazwie – Grey ma 6 km szerokości , 30 m wysokości i zajmuje powierzchnię ponad 270 km2. Tę lodową potęgę można podziwiać naprawdę z bliska, z zawieszonego nad czołem lodowca wiszącego mostku dla pieszych lub podpływając do niego kajakiem.

Torres del Paine jest najbardziej znanym parkiem narodowym Ameryki Południowej i drugim po Himalajach marzeniem każdego lubiącego wędrówki górskie. 
Zdobywanie trudnych technicznie ostrych szczytów Torres zarezerwowane jest dla wyspecjalizowanych ekip. Za to nocując w przyzwoitych, aczkolwiek nie tanich schroniskach, które w sezonie należy rezerwować z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem można przemierzyć pieszo ponad stukilometrowy szlak w kształcie litery „W”. Niewielka ilość miejsc noclegowych „pod dachem” i konieczność przemierzania szlaku z większym plecakiem sprawia , że czujemy się tu tak, jakbyśmy obcowali sam na sam z naturą.

Torres del Paine to masyw górski należący do grupy Cordillera del Paine leżący w Chile w Patagonii ok. 100km na północny zachód od Puerto Natales. 
Część łańcucha górskiego o powierzchni ok. 2000 km² objęta jest ochroną w ramach Parku Narodowego Torres del Paine (hiszp. Parque Nacional Torres del Paine). Obszar ten był początkowo rezerwatem, utworzonym w 1959 roku, następnie zamienionym na park narodowy. W 1978 roku organizacja UNESCO wpisała go na listę rezerwatów biosfery. W parku występują liczne lodowce i jeziora, a także monumentalne formacje skalne. Żyje tu wiele gatunków zwierząt, m.in. gwanako andyjskie, nandu, flamingi , kondory czy pumy.

Rzeczywisty bezkres Patagonii, niezapomniane widoki poszarpanych, niedostępnych szczytów, turkusowo-seledynowych jezior, lodowców, czy kondorów wzbudza w nas zachwyt nad naszą planetą. W trakcie wycieczki, w tym jednym z najbardziej widokowych miejsc na świecie, zauważalna jest otaczająca nas nieskazitelność i czystość. Bez specjalnych zezwoleń, jedynie za koszt biletu za wejście do Parku Torres del Paine można przemierzyć pieszo, między innymi ponad stukilometrowy szlak w kształcie litery „W”, by doświadczyć naturalnego piękna Ziemi.

Są rzeczy piękne i są zjawiska imponujące. Ale są cuda natury tak majestatyczne, że nie sposób ich sensownie opisać. Taki właśnie jest uważany niejednokrotnie za ósmy cud świata Park Narodowy Torres del Paine. Trekking w Parku Narodowym Torres del Paine w Chile należy do najbardziej spektakularnych pieszych wędrówek na świecie. Obcujemy tu sam na sam z przyrodą.

Park Narodowy Torres del Paine

© odkryjpatagonie.pl  2017      Kopiowanie i wykorzystywanie tekstów, zdjęć i filmów bez zgody autora zabronione

ATRAKCJE PATAGONII

CHCESZ WYJECHAĆ DO PATAGONII?

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI!

JEŚLI ZECHCESZ, ZORGANIZUJEMY DLA CIEBIE, CZY TWOJEJ GRUPY WYJAZD, JAKI ZAPAMIĘTACIE DO KOŃCA ŻYCIA.